De natuur wint uiteindelijk altijd. Maar intussen ben ik aan zet. Ondanks het afgrijselijk warme weer heb ik al heel wat gerealiseerd in mijn jungle tuin. Ik sta vrij vroeg op en werk ’s ochtends, tot rond de middag. Daarna moet ik het opgeven, ik ben niet iemand die goed tegen de hitte kan.
Desalniettemin ziet de tuin er intussen alweer wat meer tuin uit. We zijn er nog niet, maar we gaan er misschien wel geraken. Als je vergelijkt met de vorige post, dan kun je het verschil al heel goed zien.
Een zicht vanaf de trap. Bemerkt hoeveel meer tuin er is.
Nog heel wat werk aan de winkel achteraan, waar ik een trapje plan. Maar voorlopig ziet het er niet meer als een wildernis uit.
Alles bijgesnoeid en afgereden.
De druivelaar deed het verleden jaar niet geweldig. Hij had last van meeldauw. Ondanks het zeer vochtige weer in het voorjaar is hij daar toch vanaf geraakt precies. Bemerk dat de wilde bramen allemaal verdwenen zijn. Misschien hebben die geholpen?
De druivelaar is er nog steeds, en het ziet er naar uit dat het in orde komt.
Het pad naar achter is niet meer overwoekerd.
Mijn perenboompje doet het goed. Al had ik wat moeite om hem terug te vinden onder zijn tooi van haagwinde.
Mijn perenboompje was nagenoeg geheel overwoekerd met haagwinde.
De vreemde bloem is er ook nog steeds en dat doet me plezier.
Niet direct in de tuin, maar dit is de trompetbloemboom. Hij had het even moeilijk (waarschijnlijk met de vele regen en de donkere dagen), maar uiteindelijk is hij er dan toch doorgekomen. Erachter kun je een stukje van de vlinderboom zien, die heeft de laatste paar weken zijn omvang zowat verdubbeld.
Mijn brigmansia doet het ook prima, al heb ik daar even voor gevreesd.
Veel werk allemaal, maar uiteindelijk toch de moeite waard 🙂
Visueel 
Pingback: Gun jezelf een dagje lummelen | From guestwriters
Ah ja, ik herken het weer een beetje. Toch mooi, al die groeiende en bloeiende dingen.
Ja, ’t is wel leuk, en ook dit jaar doet alles het goed. Wel wat last gehad van de droogte vroeger dit jaar.